Cuma akşamı Galatasaray’ın Hatay’da sürpriz bir puan kaybı yaşaması, Fenerbahçe için bu maçı “olmazsa olmaz” hale getirdi. Mutlaka kazanması gereken bir mücadeleydi.
Fenerbahçe, maça 3-4-1-2 taktiğiyle başladı. Mourinho, Amrabat’ı yedekte tutmayı tercih etti. Levent Mercan ve Oğuz Aydın 11’de yer alırken, bu tercih biraz sürprizdi.
Maçın ilk tehlikeli pozisyonu, 11. dakikada sol çaprazdan Dzeko’nun şutuyla geldi, ancak top auta çıktı. 14. dakikada bir yan topta Mert Müldür kafa vuruşuyla bir kez daha topu auta gönderdi. İlk iki tehlikeli pozisyon Fenerbahçe’den geldi.
10. dakikadan itibaren Fenerbahçe oyunun kontrolünü tamamen eline aldı ve maçı domine etmeye başladı. Adana Demirspor ise kendi sahasında oyunu kabullenmiş bir görüntü çiziyordu.
Burada bir parantez açmak gerekiyor. Herkes, Fenerbahçe’nin rakip kim olursa olsun baskın bir oyun sergilemesi gerektiğini söylüyor. Sürekli hücum eden ve domine eden bir takım beklentisi var. Ancak Mourinho’nun futbol felsefesi bu değil. Şu anda Fenerbahçe, Mourinho’nun sistemini oynamaya çalışıyor.
22. dakikada kullanılan bir kornerde önce En Nesyri, ardından Oğuz Aydın topa dokunamadı ve Fenerbahçe net bir fırsattan daha yararlanamadı.
23. dakikada ise Fenerbahçe sezonun adeta bir “klasiği” haline gelen direklere takıldı. En Nesyri’nin vuruşu direkten döndü. Hemen ardından İrfan Can’ın şutunu Adana Demirspor kalecisi önledi.
Adana Demirspor, ilk tehlikeli pozisyonunu 32. dakikada buldu. Ceza sahası dışından gelen şutu İrfan Can kurtarmayı başardı. Ancak Adana Demirspor’un sık sık sakatlık numarası yaparak oyunu durdurması ve zaman kazanmaya çalışması dikkat çekti.
Fenerbahçe, 43. dakikada bir net pozisyonu daha harcadı. İlk yarıda bu kadar çok pozisyona girip gol bulamamak inanılır gibi değildi. Gol olmayınca, Fenerbahçe’nin “kısır futbol oynuyor” eleştirilerine maruz kalması da kaçınılmaz oluyor. Çünkü futbol gol demek ve gol olmayınca oyun kısır görünüyor.
İlk yarının son anlarında ceza sahası içinde birkaç pozisyon daha bulan Fenerbahçe, ne yazık ki devreyi golsüz tamamladı. İlk yarı 0-0 sona erdi. Oynanan futbol, şampiyonluğa oynayan bir takım görüntüsü vermedi.
İlk Yarı Notları:
Tadic, skor üreten olmazsa olmaz bir oyuncu. İsmail Yüksek’in olmadığı bir 11’de Amrabat’ın kesinlikle yer alması gerekirdi. Ayrıca, Fred’in 10 numarada oynaması halinde Fenerbahçe ilk yarıda skor üretebilirdi.
İkinci yarıya Mourinho, Kostić’in yerine Osayi’yi, Djiku’nun yerine ise Çağlar’ı alarak başladı. Djiku’nun sarı kartı olduğu için oyundan alındığı düşünüldü.
50. dakikada Dzeko’nun şık pasında En Nesyri topu ağlara gönderdi ve Fenerbahçe 1-0 öne geçti. Ancak VAR devreye girdi. Bir pozisyon öncesinde İrfan Can’ın kayarak müdahalesi faul olarak değerlendirildi ve gol iptal edildi.
51. dakikada Adana Demirsporlu Kozova kırmızı kartla oyun dışı kaldı. Pozisyonun net bir kırmızı kart olduğu açıktı.
İrfan Can’ın attığı bir gol daha VAR tarafından iptal edildi. Bu kez Tadic’in ortasında En Nesyri’nin kafa vuruşuyla gelen gol nihayet geçerli sayıldı. Fenerbahçe 2-0 öne geçti.
Hızlı bir kontratakta, En Nesyri’nin pasıyla Dzeko golü buldu ve skor 3-0’a geldi. Fenerbahçe kalan dakikalarda oyunu domine etmeye devam etti. Nitekim Cenk Tosun’la 4. golü buldu. Tosun’un bir pozisyonda daha gol şansı vardı, ancak değerlendiremedi.
En Nesyri, iki net fırsatı kaçırmasına rağmen, 2 golüyle yıldızlaştı. Maç sonunda Fenerbahçe, Adana Demirspor’u 4-0 gibi net bir skorla mağlup etti ve şampiyonluk yarışına sıkı sıkıya tutundu.
Ancak her nedense yabancı var Halil Umut Meler'i çağırdı bir pozisyon öncesinde İrfan Can kayarak topu almıştı evet bir değme var topa uzanmıştı, ama faul gibi görünmedi, Fenerbahçe'nin golü iptal edildi.
Fenerbahçe, artık yapılan haksızlıklar ve bu adalet mücadelesinde yalnızdır. Camia, 3 Temmuz ruhuyla kenetlenip, bu güçlere karşı birlik içinde mücadele etmek zorundadır. Haklıdır, ama ne yazık ki siyasette, medyada, algıda ve yayıncı kuruluşta yalnızdır.
