İlk yarıda topu Galatasaray’a bırakan bir Beşiktaş vardı. Sahada daha kompakt ve bütün halinde savunmaya dayalı bir oyun sergilemelerini bekliyordum, ancak Beşiktaş bunu gösteremedi. Galatasaray, duran topta Sara'nın ortasında Davinson’un kafasıyla bulduğu golle öne geçti.
Hakem Arda Kardeşler ise takdir ve kart haklarını Galatasaray’dan yana kullandı. Tribün desteğini de arkasına alan Galatasaray, soyunma odasına 1-0 önde gitti. Semih, karşı karşıya kaldığı pozisyonda topu yan ağlara değil de kaleye vursa, belki Beşiktaş ilk yarıyı mutlu tamamlayabilirdi.
İkinci yarıya Beşiktaş, Lyon maçındaki gibi önde baskıyla başladı. Mario ve Ndour, topu öne taşıma konusunda ilk yarıya göre çok daha etkiliydi. Ancak Semih’in performansıyla ilgili bundan sonra “Neden yokum, neden varım?” sorusunu sorması gerekecek gibi görünüyor.
Beşiktaş taraftarının sabretmesi gerekiyor, çünkü -46 puanlık farkı kapatmaya çalışan bir takımın kısa sürede her şeyi yapması kolay değil. Galatasaray’da oyuna giren Mertens, Kerem Demirbay gibi isimler kadro zenginliğinin göstergesi. Bu lüks, şu anda Beşiktaş’ta yok. Maçın kırılma noktaları da burada yatıyor.
Sara, bugün maçı adeta ölçüp biçti. Onun “al da at” dediği ortada Osimhen affetmedi. Fakat Sanchez ve Barış Alper’in kırmızı kart görmeden oyunu tamamlaması şaşırtıcıydı.
Kaybedilen çok büyük bir şey yok. Beşiktaş, Ocak ayına kadar minimum puan kaybıyla ilerlerse ve doğru takviyeler yaparsa yarışta yer alabilir. Umutsuzluğa kapılmaya gerek yok. Ancak Muçi, attırsa da gol atsa da bu seviyenin oyuncusu değil.
Ndour ve Gedson fena değildiler, ancak Beşiktaş oyunun boyunu gereğinden fazla geniş tuttu. Bu da Galatasaray’a alan yarattı ve oyunu rahat oynamalarına izin verdi. Beşiktaş istedi, ancak Galatasaray oynadı ve kazandı. Beşiktaş kulübesinde Jankto, Batshuayi, Sallai gibi isimler var. Henüz tam olarak neler yapabileceklerini görmedik, ama takıma katkı sağlamaları şart.
Sonuç olarak, Beşiktaş fazla alan verdi, Galatasaray da bunu değerlendirip maçı kazandı.