Sana mı ait bu ısrarla taşıdıkların?
Kimin yarasının sızısı, kimin ateşinin kırmızısı?
Kimin dinlenmek istediği bağrısın?
Kendini hatırla!
Bunca hiçlik duygusunun içinde sen neredesin?
Herkese açtığın vicdan sesinde,
Sen kendine kör,
kendine dilsiz, kendine sağırsın.
Kendini hatırla!
Ahh benim yorgun canım.
Akıp gidiyor alem-i dünya,
Zamandan muaf değilsin.
Dursun diye asılamazsın ne akrep ne de yelkovana,
Kimseye ne incin, ne dert ol ne de yara,
Sadece kendini hatırla!